hhhhhvvvvvílígt annað líf !!

Ég finn mikinn mun á mér eftir að ég náði að brjótast í gegnum 24ra ára múrinn. Þó ég hafi ekki stækkað mikið þá breyttist lífsviðhorfið mikið og sé ég þessa umtöluðu heildarmynd á allt annan hátt en fyrr. Ég er t.d núna loksins tilbúinn að taka ábyrgð á gjörðum mínum, vakna sjálfur á morgnana, sjá um að skila skattaskýrslunni á réttum tíma, pissa ekki í baðið o.s.fv Held að það sé fínt að vera á þessu róli 22-27 en þegar mar fer að nálgast þrítugs aldurinn fer að koma meiri pressa, hvar stend ég ? Er ég sáttur við gang mála, hvar vill ég standa, já það eru ein af þessum stóru tímamótum í lífinu og svo aftur við fimmtugt. Þá vill mar vera kominn með pottþéttan grunn sem mar byggir svo á í ellinni. Á bilinu frá fimmtugt til sextugs á mar fyrst að fara að lifa lífinu eiga nóg af öllu nema skuldum og bara glotta útí annað.

Í gær hafði mar það gott heimavið í “( SLÖKUN )” Fórum svo með guttann í pössun ( er ljótt að nota orðið geymslu ? ) og fórum á Hereford steikhús............ mæli með þessum stað, nautið alveg geggjað. Eftir það átti mar gott kvöld sem er svosem ekkert nýtt.........Á morgun er svo e-d óvænt í gangi , allavega má ég ekki vita hvað á að gera né hvert á að fara, það eina sem ég veit er að það verður pakkað í töskur og keyrt af stað. Ekki eins og ég sé forvitinn !

Takk pent.